در کشور ما نیز با توجه به شرایط ویژه خود، نیاز به بازبینی، اصلاح و تقویت نظامهای ارتباطاتی موجود کاملا محسوس است. درک اهمیت پژوهش در سالهای اخیر باعث تسریع رشد علمی در زمینه های مختلف گردیده است و به پیچیدگی تبادلات و حجم داده‌های علمی افزوده است. بدین ترتیب از یک سو رشد روز افزون علم و فناوری و گسترش نظامهای اداری مرتبط، وجود یک سیستم اطلاع رسانی سریع و کارآمد را به منظور تسهیل و تسریع حل و فصل امور اجتناب ناپذیر ساخته است. از سوی دیگر تدارک زیرساخت‌های تبادل الکترونیک اطلاعات، زمینه را برای حرکت در مسیر ساماندهی الکترونیکی اطلاعات علمی فراهم ساخته است. اما با کمی بررسی می‌توان دریافت که به دلایل مختلف، هنوز در مجامع علمی کشور استفاده موثری از این فناوری‌ها انجام نشده است و حرکت‌هایی که در این زمینه صورت گرفته است، به نتیجه مطلوب نیانجامیده است. افزونی داده‌های علمی و عدم کارآیی شیوه‌های سنتی تبادل اطلاعات و داده‌کاوی دستی، ما را بر آن می دارد که با بررسی نواقص و دلایل بروز آنها و با مطالعه شیوه‌ها و راهکارهای مورد استفاده در سازمان‌هایی با کارنامه موفق، حرکت‌های خود را تصحیح نماییم و محیط الکترونیک مطلوبی برای دانشگاه‌ها و پژوهشگران خود فراهم کنیم.